فهرست مطالب
در دنیایی که هر لحظهاش با چالشهای جدید و فرصتهای ناگهانی پر شده، نودل، شخصیت دوستداشتنی و منحصربهفرد ما، با معضلی روبروست که بسیاری از ما را در نقاط مختلف زندگیمان به چالش کشیده است: تمایل به تعویق انداختن. کتاب امروز-فردا نکن (The Procrastinator)، نه فقط داستانی سرگرمکننده است، بلکه یک راهنمای عملی نیز محسوب میشود.
این کتاب با داستان نودل شروع میشود، کسی که همه ما میتوانیم در یک نقطه از زندگیمان با او همذاتپنداری کنیم. نودل، با تمام وظایف روزمرهاش، از تکالیف مدرسه گرفته تا کمکهای خانه و حتی نوشتن شعر برای جشن شعرخوانی مدرسه، مدام خود را در حال گفتن “بعداً انجامش میدهم” مییابد. این کتاب به ما درسهایی ارزشمند درباره اهمیت مدیریت زمان، اولویتبندی وظایف میدهد.
کتاب امروز-فردا نکن فقط درباره چالشها نیست. این کتاب همچنین به ما نشان میدهد که از طریق درک و پذیرش، چگونه میتوانیم بر محدودیتهای خود غلبه کنیم و به نسخههای بهتری از خود تبدیل شویم.
داستان نودل: ماجراهای یک دیرکرد در جهان شعر و تکالیف
اسم من نورمن دیوید ادواردز است اما همه نودل صدام میکنند. گاهی وقتها کارهام را میگذارم برای بعد. یعنی زمانش را خودم تعیین میکنم که انجام بدم.
نودل باید به گربه غذا بدی. نودل تکالیفت را نوشتی؟ لطفا زبالهها را بگذار دم در. لطفا همین الان این کارها را انجام بده.
روز شنبه خانم معلم انواع شعر را به ما درس داد. رباعی، غزل، شعر نو. و گفت که برای هر روز یک شعر بنویسید و در روز چهارشنبه جشن شعرخوانی داریم و همه شما میتوانید شعرهای خودتان را در این جشن بخوانید.
وای نه من شعر دوست ندارم. روز یکشنبه بعد از تمرین فوتبال یادم افتاد که باید یک شعر بنویسم. اما من حوصله ندارم، باشه برای فردا. مگه چندتا شعر گفتن چقدر زمان میبرد؟
مامان میگه: نودل برو تکالیفت را بنویس. حمام برو. زبالهها را بگذار دم در. به گربه غذا بده. همین الان این کارها را انجام بده. من میگم، باشه مامان انجام میدهم. اما من حوصله ندارم، باشه برای فردا.
روز دوشنبه بعد از کلاس موسیقی باید دوتا شعر بنویسم. اما من خستهام، باشه برای فردا. فردا سهتا شعر باهم مینویسم. مگه سهتا شعر نوشتن چقدر کار داره؟
مامان بازم میگه: اتاقت را مرتب کن. به گربه غذا بده. زبالهها را بگذار دم در. لباس فوتبالت را برای فردا آماده کن. من میگم، باشه مامان انجام میدهم. اما الان میخواهم برم با کرتیس بازی کنم.
امروز سهشنبه است و مسابقه فوتبال داریم. باز مامان میگه: نودل شعرهایت را نوشتی؟ زباله را بگذار دم در. به گربه غذا بده. من میگم، باشه مامان انجام میدهم.
مسابقه فوتبال به وقت اضافه کشید و من خیلی دیر رسیدم خونه. خیلی خستهام. برای فردا سهتا شعر باید بگم. به گربه هم غذا ندادم. زبالهها را هم دم در نگذاشتم. وای مامان الان چکار کنم؟
مامان: باید کارهایت را سر وقت انجام بدی و آنها را عقب نندازی.
زبالهها در خانه بو بد میگیرند و باید آنها را هر شب دم در بگذاری. گربه که نمیتونه برای خودش ساندویچ بگیرد، تو باید به او غذا بدی.
نودل: ببخشید مامان. از عمد فراموش نکردم. الان خیلی استرس دارم، چکار کنم؟ الان هم هر کاری میکنم نمیتوانم شعر بگم.
مامان: “نودل نق زدن اصلا کار خوبی نیست.” من در نوشتن شعرها کمکت میکنم، اما سعی کن دیگه کارهایت را عقب نندازی، وگرنه همیشه اوضاع همینطور میماند.
نودل: چطوری همه کارهایم را سر وقت انجام بدم و به همه کارهایم برسم؟
مامان: “اول سعی کن کارهای ضروری را قبل از کارهای دلخواهت انجام بدی. باید اول کار کنی و بعد بازی”
باید زمانت را مدیریت کنی که در طول روز به همه کارهایت برسی؟
بیا روی این تخته فهرست کارهای مهم را لیست کن. کارهایی که باید قبل از بازی آنها را انجام بدی.
بعد قانون دو دقیقه را یاد بگیر. این قانون میگه: “هر کاری که کمتر از دو دقیقه طول میکشد باید سریع انجام شود” مانند: گذاشتن زباله دم در یا غذا دادن به گربه (البته شاید کمی این کارها بیشتر از دو دقیقه طول بکشد)
قانون بعدی این است که، اگر میخواهی کارهای طولانی مانند نوشتن شعر انجام بدی باید آنها را به بخشهای کوچکتر تقسیم کنی.
نودل: چه جالب، پس برای همین بود که خانم معلم گفت هر روز یک شعر بنویسید.
آن شب با کمک مامان شعرها را نوشتم اما باز خیلی عجلهای شد و شعرهام خوب نشدند و دیروقت و خسته به رختخواب رفتم.
User
فریادهای خستگی: آموزش به کودکان، بدون ایجاد ناراحتی
آیا اینکه دائما والدین تکرار میکنند این کارها را الان انجام بده (تکالیفت را بنویس، به گربه غذا بده، زباله را دم در بگذار و …) کودکان را عصبانی نمیکند و چگونه میتوان به روش مناسبتری به کودکان یاد دهیم که کارهای مهم را به تعویق نیندازند؟
ChatGPT
بله، ممکن است دائماً تکرار کردن دستورات توسط والدین باعث ناراحتی و عصبانیت در کودکان شود، به ویژه اگر این دستورات با فشار و بدون فراهم کردن انگیزه یا درک متقابل همراه باشند. برای آموزش کودکان به منظور انجام دادن کارهای مهم بدون تعویق، استراتژیهای مختلفی وجود دارد که میتوانند موثر باشند:
ایجاد برنامهریزی: کمک به کودک برای ساختن یک برنامه روزانه یا هفتگی، که در آن کارهای ضروری قبل از کارهای دلخواه انجام شوند. این کار به آنها کمک میکند تا مدیریت زمان بهتری داشته باشند.
تشویق و تقویت مثبت: بهجای تأکید مداوم بر انجام کارها، استفاده از تشویق و پاداش برای تقویت رفتارهای مثبت میتواند انگیزه کودک را برای انجام به موقع وظایف افزایش دهد.
نمونه بودن: والدین میتوانند با نشان دادن رفتارهایی که میخواهند در کودک خود ببینند، مانند انجام به موقع کارهای خود، به عنوان یک الگو عمل کنند.
گفتگو و درک متقابل: گفتگو در مورد اهمیت انجام دادن کارها و چالشهایی که کودک ممکن است با آنها روبرو شود، میتواند به ایجاد درک متقابل کمک کند. والدین میتوانند با پرسیدن سوالاتی مانند «چطور میتوانم کمکت کنم؟» یا «چه چیزی باعث میشود این کار برایت دشوار باشد؟» فضایی برای گفتگو ایجاد کنند.
با اجرای این استراتژیها، والدین میتوانند به فرزندان خود کمک کنند تا به تدریج مسئولیتپذیرتر شوند و کارهای مهم خود را بدون تعویق انجام دهند.
User
راهنمای والدین برای آموزش مدیریت زمان به کودکان
مدیریت زمان را چگونه میتوانیم به کودکان آموزش دهیم؟ لطفا راهکارها و مثالهایی ارائه دهید.
ChatGPT
آموزش مدیریت زمان به کودکان میتواند یکی از مهمترین مهارتهایی باشد که آنها برای موفقیت در زندگی یاد میگیرند. این مهارت نه تنها به آنها کمک میکند تا وظایف و مسئولیتهای خود را به موقع انجام دهند بلکه به آنها در سازماندهی فعالیتها و استفاده بهینه از وقت خود نیز کمک میکند. در اینجا چند راهکار و مثال برای آموزش مدیریت زمان به کودکان آورده شده است:
1. ایجاد برنامه روزانه یا هفتگی
راهکار: استفاده از تقویم یا برنامهریز برای نمایش وظایف و فعالیتهای روزانه یا هفتگی. کودکان میتوانند با کمک والدین، فعالیتهای خود را در این تقویم ثبت کنند.
مثال: برای یک هفته، کودک میتواند وقتهای مشخصی را برای تکالیف، بازی، ورزش و استراحت در نظر بگیرد.
2. آموزش قانون دو دقیقه
راهکار: توضیح دهید که اگر کاری کمتر از دو دقیقه زمان میبرد، باید فوراً انجام شود.
مثال: گذاشتن لباسهای کثیف در سبد لباس، مرتب کردن کفشها در ورودی خانه، یا برداشتن اسباببازیها.
3. تقسیم کارهای بزرگ به وظایف کوچکتر
راهکار: آموزش دادن به کودکان برای شکستن پروژهها و وظایف بزرگ به قسمتهای کوچکتر و قابل مدیریتتر.
مثال: اگر کودک باید یک پروژه تحقیقاتی انجام دهد، میتوانید با او برنامهای تنظیم کنید که هر روز فقط بخشی از تحقیق را انجام دهد.
4. استفاده از زمانسنج یا ساعت شنی
راهکار: استفاده از زمانسنج برای تعیین مدت زمانی مشخص برای انجام یک کار.
مثال: تنظیم زمانسنج برای ۲۰ دقیقه مطالعه، پس از آن ۱۰ دقیقه استراحت.
5. اولویتبندی وظایف
راهکار: آموزش اهمیت انجام دادن وظایف مهمتر یا دشوارتر در ابتدا، قبل از پرداختن به کارهای سادهتر یا دلخواهتر.
مثال: تکمیل تکالیف مدرسه قبل از وقت بازی یا تماشای تلویزیون.
6. جلسات بررسی پیشرفت
راهکار: داشتن جلسات منظم با کودک برای بررسی پیشرفتها و موانع در مدیریت زمان.
مثال: برگزاری یک جلسه کوتاه هفتگی برای بررسی آنچه خوب پیش رفته و بحث درباره راههایی برای بهبود مدیریت زمان.
7. تشویق و بازخورد مثبت
راهکار: تقویت رفتارهای مثبت با تشویق و پاداش دادن به کودک برای مدیریت خوب زمان.
مثال: ارائه یک پاداش کوچک مانند زمان اضافی برای بازی یا یک میان وعده مورد علاقه به عنوان تقویت کننده برای هر هفتهای که کودک موفق به مدیریت خوب زمان خود میشود.
با آموزش این مهارتها، کودکان میتوانند یاد بگیرند چگونه زمان خود را مدیریت کنند و به سمت استقلال بیشتر و کسب موفقیت در مدرسه و زندگی شخصی حرکت کنند.
User
قانون دو دقیقه و قوانین مشابه در توسعه فردی
آیا قانونی بهنام “قانون دو دقیقه” در قوانین توسعه فردی وجود دارد؟ لطفا توضیح دهید و قوانین مشابه آن را هم توضیح دهید.
ChatGPT
بله، “قانون دو دقیقه” یکی از مفاهیم مطرح در حوزه توسعه فردی و مدیریت زمان است که اولین بار توسط دیوید آلن در کتابش با عنوان “Getting Things Done” (انجام دادن کارها) معرفی شد. این قانون به عنوان بخشی از یک سیستم جامعتر برای بهبود بهرهوری و کاهش استرس ارائه شده است.
قانون دو دقیقه
توضیح: اگر وظیفهای را میتوان در دو دقیقه یا کمتر انجام داد، باید فوراً آن را انجام دهید. این قانون بر پایه این فرضیه است که انجام فوری چنین وظایفی کمتر از زمانی است که برای آنها برنامهریزی میکنید یا به تعویق میاندازید. اجرای این قانون میتواند به کاهش تعداد کارهای کوچک انباشته شده و افزایش کلی بهرهوری کمک کند.
قوانین مشابه
چندین مفهوم و اصل دیگر در حوزه توسعه فردی و مدیریت زمان وجود دارد که به طور مشابه، به افراد کمک میکنند تا وظایف و پروژههای خود را موثرتر مدیریت کنند:
قانون پارتو (اصل 80/20): این قانون بیان میکند که در بسیاری از موارد، ۸۰ درصد از نتایج از ۲۰ درصد از کل تلاشها ناشی میشود. این اصل میتواند به شناسایی و تمرکز بر روی فعالیتهایی که بیشترین تاثیر را دارند، کمک کند.
تکنیک پومودورو: این تکنیک شامل کار کردن برای دورههای زمانی ۲۵ دقیقهای و ۵ دقیقه استراحت بعد از هر دوره کاری است. پس از هر چهار دوره کاری، یک استراحت طولانیتر انجام میشود. این روش به افزایش تمرکز و کاهش خستگی کمک میکند.
قانون ایزنهاور: این قانون به تقسیم وظایف به چهار دسته بر اساس اهمیت و فوریت آنها میپردازد: کارهای فوری و مهم، کارهای مهم اما غیرفوری، کارهای فوری اما غیرمهم، و کارهای نه فوری و نه مهم. این تقسیمبندی به تصمیمگیری بهتر در مورد اولویتبندی وظایف کمک میکند.
تکنیک کانماری برای سازماندهی: اگرچه مستقیماً به مدیریت زمان مربوط نمیشود، این روش توسط ماری کاندو برای سازماندهی و دستهبندی اقلام فیزیکی ارائه شده است. اجرای این تکنیک میتواند به کاهش زمان صرف شده برای جستجو و نگهداری از اقلام و در نتیجه بهبود بهرهوری کلی کمک کند.
این اصول و تکنیکها میتوانند به افراد در زمینههای مختلف زندگی کمک کنند تا زمان خود را بهتر مدیریت کرده و بهرهوری خود را افزایش دهند.
User
پیام جولیا کوک به بزرگترها
به تعویق انداختن کارها به این معنی نیست که همیشه فرد دلش میخواهد کارها را پشت گوش بیندازند. با استفاده از نکات زیر به کودک کمک کنید که کارهایش را به تعویق نیندازد:
1. اول کار، بعد بازی
2. فهرست اولویتبندی درست کنید
3. مغز را گول بزنید: کلمه “لازم“ را جایگزین کلمه “باید“ کنید و به کودک کمک کنید که مثبت فکر کند. مثلا: بهجای، باید برای امتحان فردا درس بخوانم، به کودک آموزش دهید که بگوید: لازم است برای امتحان فردا درس بخوانم و بعد به کارهای دیگرم برسم.