کتاب‌گردی جهانی: کتاب سفر ایکیگای
سلام به شنوندگان رادیو کتابِ هوش مصنوعی! 🎧 امروز قرار است سفری متفاوت داشته باشیم؛ سفری با قطارهای سریع‌السیر ژاپن، از مسیر کتاب سفر ایکیگای (The Ikigai Journey) نوشته‌ی هکتور گارسیا (Héctor García) و فرانچسک میرالس (Francesc Miralles). مقصد ما سرزمین آفتاب تابان است، جایی که مردمش راز طول عمر و شادمانی را در چیزی به نام «ایکیگای» یافته‌اند؛ همان دلیلی که باعث می‌شود هر صبح با شوق از خواب برخیزیم.
همین شروع سفر من را یاد لحظه‌ی سوار شدن به شینکانسن انداخت؛ حس پرواز روی زمین! ژاپنی‌ها برای ساخت چنین قطاری همه‌چیز را از نو طراحی کردند، درست مثل وقتی که می‌خواهی زندگی‌ات را از اساس دگرگون کنی. به‌نظرم ایکیگای هم همین است: بازطراحی مسیر زندگی برای رسیدن به چیزی که ارزش واقعی دارد.
کاملاً درست گفتی. نویسندگان کتاب هم معتقدند ایکیگای فقط یک راز فردی نیست؛ یک فرهنگ است. در توکیو یاد می‌گیریم که آینده را باید با بلندپروازی و «اثر شینکانسن» بسازیم؛ یعنی اگر هدفی داری، آن را آن‌قدر بزرگ انتخاب کن که وادارت کند همه‌چیز را تغییر بدهی. در کیوتو، شهری با معابد کهن، گذشته را دوباره مرور می‌کنیم تا بفهمیم چه چیزی در کودکی‌مان ما را زنده نگه می‌داشت. و در ایسِه، کنار معبدی که هر بیست سال دوباره ساخته می‌شود، یاد می‌گیریم در «حال» زندگی کنیم و هر لحظه خودمان را دوباره بسازیم.
این ایده‌ی ایسه واقعاً تکان‌دهنده است. تصور کن: مردمی که به‌جای نگه‌داشتن گذشته، آن را آگاهانه ویران می‌کنند تا زندگی دوباره جاری شود. شاید راز آرامش ژاپنی‌ها همین باشد؛ شجاعت برای رها کردن و دوباره آغاز کردن.
دقیقاً. و همین فلسفه است که در زندگی روزمره‌شان هم دیده می‌شود. در روستای اوگیمی در اوکیناوا، پیرزنی نود و دو ساله هنوز کیف‌های دستی می‌دوزد و می‌گوید: «اگر کاری نکنی، مرگ به سراغت می‌آید.» این همان ایکیگای است؛ فعال بودن، در جریان بودن، و یافتن معنا در ساده‌ترین کارها.
و چه الهام‌بخش است برای ما که گاهی فکر می‌کنیم باید کارهای بزرگ و عجیب انجام دهیم تا خوشحال باشیم. شاید کافی باشد دنبال همان چیزهای کوچک و پرشور برویم که زندگی را هر روز ارزشمند می‌کنند.
کاملاً. و همان‌طور که نویسندگان می‌گویند: «ایکیگای مثل یک موج رادیویی است؛ هرچه دقیق‌تر خودت را با آن تنظیم کنی، بیشتر احساس می‌کنی زندگی معنا دارد.» 🌸
